Ekkja fer á andafund skömmu eftir andlát mannsins síns. Að lokum kemst hún í samband við manninn sinn, heitinn. Hún er mjög ánægð með þetta og spyr hvernig honum líði.
„Mér líður mjög vel.“ segir maðurinn. „Á morgnana er tími fyrir kynlíf, svo tökum við okkur stutt hlé og eftir hádegi heldur kynlífið áfram.“
„Guð minn almáttugur!“ segir konan. „Ég hélt nú að svona lagað leyfðist ekki í himnaríki.“
„Himnaríki?“ spyr maðurinn. „Hver var að tala um himnaríki? Ég er nú bara kanína í Ástralíu.“
Maður nokkur átti páfagauk. En sá galli var á páfagauknum að hann blótaði svo mikið, að harðasti sjóarakjaftur hefði bliknað og blánað við hliðina á honum.
Dag nokkurn var maðurinn orðinn svo þreyttur á páfagauknum, að hann tók utan um hálsinn á honum og öskraði: „Hættu þessu!!“
En páfagaukurinn blótaði meira en nokkru sinni fyrr.
Maðurinn geip þess vegna til þess ráðs að loka gaukinn inni í ísskáp. Það var fuglinum mjög á móti skapi og hann fór að krafsa og klóra. En þegar maðurinn hleypti honum loksins út hélt páfagaukurinn áfram að blóta.
En þá var bara eitt að gera: Maðurinn lokaði págagaukinn ofan í frystikistu. Í fyrstu klóraði fuglinn og krafsaði, en skyndilega varð allt hljótt. Maðurinn ákvað að bíða, en hugsaði síðan með sér hvort fuglinn væri nokkuð slasaður, þannig að hann opnaði frystikistuna.
Gaukurinn staulaðist upp úr kistunni og sagði við manninn: „Fyrirgefðu innilega hvað ég er búinn að láta illa við þig. Héðan í frá skal ég gera mitt besta til að hætta að blóta svona mikið.“
Maðurinn varð steinhissa og gat með engu móti skilið hvað hafði komið yfir páfagaukinn.
En þá sagði fuglinn: „Og meðan ég man: Hvað gerði kjúklingurinn?“
Í sumar ætla ég að breyta til hvað sumarfrí varðar.
Fyrir þremur árum fór ég í frí til Ítalíu og konan varð ólétt.
Í hitteðfyrra fór ég í frí til Portúgals og konan varð ólétt.
Í fyrra fór ég í frí til Spánar og konan varð ólétt.
Nú ætla ég að taka konuna með í fríið.
Ung kennslukona var að kenna við sjötta bekk. Hún var að setja krökkunum fyrir ritgerðarskrif og er að skrifa á töfluna helstu atriði sem koma þurfa fram í ritgerðinni. Skyndilega heyrir hún fliss í skólastofunni. Hún snýr sér skyndilega við og sér að einn af strákunum á fremsta bekk er að flissa. „Hvað er svona fyndið Guðmundur?“
„Ég sá annað sokkabandið þitt!“ skríkir Gummi.
„Komdu þér út,“ segir kennslukonan, „þú ert settur í þriggja daga bann!“
Hún snýr sér svo aftur að töflunni. Þegar hún er búin að skrifa dágóða stund, áttar hún sig á því að hún hefur gleymt að skrifa ritgerðarheitið á töfluna, svo hún teygir sig alveg efst. Í þetta skipti heyrist enn hærra fliss úr stofunni. Hún snýr sér við og sér Nonna reyna að halda niðri í sér hlátrinum. „Hvað er svona fyndið Sigurjón?“
„Ég sá bæði sokkaböndin þín!“ skríkir í Nonna.
„Þarna fórstu með það,“ æpir hún, „hunskastu út og láttu ekki sjá þig hér fyrr en eftir tvær vikur!“
Pirruð og brjáluð í skapinu snýr hún sér eldsnöggt að töflunni, missir útþurrkunarpúðann og beygir sig eldsnöggt til að sækja hann. Þá heyrir hún mikinn skarkala og læti fyrir aftan sig og sér að allir strákarnir í bekknum eru að taka saman dótið sitt og búa sig til brottfarar.
„Hvert haldið þið að þið séuð að fara?“ spyr hún.
Halli verður fyrir svörum: „Miðað við það sem við sáum, þá þurfum við ekki að mæta meira í vetur!“
Guðmundur Árni hélt jómfrúrræðu sína á þinginu. Þingfréttaritari einn spurði gamalreyndan þingmann um álit hans á ræðunni.
„Jú,“ svaraði þingmaðurinn, „hann á eftir að komast langt. Hann trúir hverju orði sem hann segir.“
Stína litla var með belju í taumi þegar hún mætti prestinum. Presturinn stoppaði hana og spurði:
„Hvert ertu að fara, Kristín mín?“
„Ég er að fara með þessa belju til að leiða hana undir nautið“, svaraði Kristín og brosti sakleisislega til prestsins.
„Hefði ekki verið heppilegra að hann faðir þinn sæi um þetta“, spurði presturinn og gerðist all strangur á svipinn.
„Nei, séra minn“, svaraði Kristín, „það verður að vera naut“.
Gamall maður sat á bekk í Kringlunni þegar ungur maður með hanakamb settist hjá honum. Hárið hans var gult og grænt með appelsínugulum og purpuralituðum strípum. Hann var með málaðar augabrúnir. Gamli maðurinn starði í forundran á unga piltinn í nokkrar mínútur.
Strákurinn varð órólegur og spurði þann gamla: „Hvað er þetta eiginlega, hefur þú aldrei gert neitt villt um dagana?“
Gamli maðurinn svaraði: „Jú reyndar, ég datt einu sinni hressilega í það og hafði kynmök við páfagauk. Ég var bara að velta því fyrir mér hvort þú gætir verið sonur minn.“
90 ára gamall maður var í árlegri læknisskoðun og læknirinn spurði hann hvernig hann hefði það.
„Mér hefur aldrei liðið betur. Nýja konan mín er 18 ára og hún gengur með fyrsta barnið okkar!“
Læknirinn hugsaði um þetta eitt augnablik og sagði svo: „Einu sinni var maður sem var mjög ákafur skotveiðimaður, hann sleppti aldrei neinu veiðitímabili. Dag einn var hann á mikilli hraðferð og hann greip með sér regnhlíf í staðin fyrir riffilinn sinn. Þegar hann var kominn langt inn í skóginn þá gengur hann fram á stóran og grimman skógarbjörn. Hann miðar á hann með regnhlífinni og bang, björninn dettur niður dauður!“
„Það er óhugsandi,“ sagði gamli maðurinn, „einhver annar hlýtur að hafa skotið hann.“
„Já – það er nú eiginlega það sem ég var að reyna að segja,“ svaraði læknirinn.
Jón er á gangi þar sem Kyrrahafið skolar fjörusanda Kaliforníu þegar hann hrasar um gamalt lampahró. Hann tekur lampann upp og stýkur af honum óhreinindin. Óðar birtist andi sem segir: Allt í lagi, allt í lagi – þú losaðir mig úr lampanum. Hvað með það – !! Þetta er nú í fjórða sinnið í þessum mánuði sem ég er dreginn úr lampanum og ég er orðinn leiður á þessu óska-veseni. Það er af og frá að þú fáir þrjár óskir. Allt og sumt sem þú getur fengið er ein ósk!
Jón hjaðnar niður – en fer svo að hugsa sig um. Loks segir hann: Mig hefur alltaf langað svo mikið að fara til Hawaii. Hins vegar er ég svo flughræddur að ég get alls ekki farið með flugvél. Ég er líka svo sjóveikur að það getur ekki gengið að fara þangað með skipi. Gætirðu kannski byggt fyrir mig brú svo ég geti ekið þangað með konuna og börnin í sumarleyfinu?
Andinn hlær að honum og segir: Vertu raunsær, maður! Þetta er ómögulegt! Hugsaðu aðeins um hvað þarf til! Ímyndaðu þér hvílík ósköp þyrftu af steypu og stáli! Veistu hve Kyrrahafið er djúpt? Nei, – finndu þér einhverja skynsamlega ósk.
Nú verður Jón hljóður en hugsar svo drykklanga stund. Loks segir hann: Ég hef verið giftur fjórum konum sem allar hafa skilið við mig. Þær hafa sagt við mig að ég skildi þær ekki. Mér mundi þykja mjög til bóta að skilja pínulítið í konum, – geta áttað mig á hvað er að þegar þær segja bara að maður viti það – en maður hefur ekki hugmynd um það, vita hvað þær eru að hugsa þegar þær setja á mann þagnarmúrinn og hvernig yfirleitt er hægt að gera þeim til geðs.
Þá segir andinni: Akreinarnar – viltu tvær eða fjórar?
Eldri kona fór til læknis og kvartaði undan hnignandi kyngetu eigimanns síns.
„Hvað með að prófa Viagra?“ spurði læknirinn?
„Hann myndi aldrei taka í mál að gleypa svoleiðis pillur“, sagði konan.
„Nú, þá laumarðu bara einni pillu í kaffið hans, hann tekur ekkert eftir því og gleypir pilluna án þess að vita af því. Og sannaðu til, árangurinn mun ekki láta á sér standa.“
Læknirinn sagði henni að hafa samband við sig eftir viku til að segja hvernig til hefði tekist og það gerði konan.
„Jæja, hvernig gekk?“ spurði læknirinn.
„Alveg hræðilega!“ sagði konan.
„Nú, hvað gerðist?“
„Eins og þú ráðlagðir mér þá setti ég pillu í kaffið hans og áhrifin voru mjög skyndileg. Hann rauk á fætur, reif mig úr fötunum, fleygði mér upp á borðið og tók mig.“
„Jæja“, sagði læknirinn, „ég heyri ekki betur en þetta hafi bara virkað alveg prýðilega. Hvað var þá svona hræðilegt?“
Þá svaraði konan:
Ég get get aldrei látið sjá mig á uppáhaldskaffihúsinu mínu aftur!“
Brandarabloggið 
You must be logged in to post a comment.